Happy new year

Gelukkig nieuwjaar! Het regent zoals we nog niet eerder hebben gehad in Azie. Niet erg hard maar wel veel en de hele dag door. We besluiten het niet erg te vinden en nemen een rustdoor. Tegen 12 gaan we naar het restaurant naast ons guesthouse. We kunnen niet veel verder omdat we onze gympies aan hebben en de wegen een grote moddelpoel zijn geworden. Hier gaan we beslissen wat we deze week gaan doen. Het slechte weer zou aanhouden en aangezien we alleen buiten leven is dat wat minder. We zijn nog niet helemaal overtuigd van het weer in Vietnam hoewel we beide wel graag willen gaan. Ook zijn de tickets wat prijzig. Ik wil nog even kijken wat de tickets naar Maleisie kosten. 43 dollar en vanaf daar naar Ho Chi Min 23 dollar. Dat is minder dan direct vliegen. 2 tickets naar Kuala Lumpur graag!

Het boeken verloopt iets minder simpel dan gewenst. We krijgen maar geen confirmation mail. Als diner eten we curry soep en Marit Laad vegatables, een aubergine papje met pinda’s en kruiden. Aan onze tafel schuift een meisje uit de franse kolonie La Reunion een franse en een kroat. Het is erg gezellig en ik bespreek pizzadeeg recepten met de kroat. Pizza talk in een mini dorpje in Laos.

02-01-2017

De regen is gestopt. We trekken onze bergboots aan en gaan een stukje lopen. Het is een prima wandeling van ongeveer 3 uur. De lunch is niet noemenswaardig en in de namiddag lopen we door het dorpje en stoppen om te kijken en te werken aan de confirmation mail. Nog niets. Gelukkig os er een chat op airasia. ‘Er zijn nog 137 wachtende voor u. Wachttijd 102 minuten.’ Met de internet verbinding in dit dorpje is dat onbegonnen werk.

We eten van een buffet die avond van onze zweedse gastheer. Rijst, curry, fried baguette,fried beans, en sla. Prima. Het buffet is een uitkomst voor hem. Niet teveel tegelijk doen zoals de vorige keer zodat er tijd over blijft om tussen de bestellingen door te poolen met de kinderen van het dorp. De gedachte hier lijkt te zijn ik kan voor mezelf koken en drinken inschenken dus kan dat ook best voor een paar andere doen. Het voordeel voor de gasten vanavond is dat ze niet op het eten hoeven te wachten. Dat kan in Laos makkelijk een uur zijn namelijk. Het bier smaakt ook goed en we gaan ervan uit dat het booken gelukt is. Later als de chat minder druk is blijkt dat ook. Zo kunnen we een plan maken tot 8 Januari de dag dat we vliegen.

03-01-2017

Omdat het buffet zo goed is bevallen gisteren gaan we vandaag bij de zelfde plek voor het ontbijt buffet. Een zeer uitgebreide tafel met tortilla (die spaanse) en cakejes, fruit, wentelteefjes achtige, gefrituurde banaan en pancakes. Ook rijst naturllijk maar we hoeven niet lang na te denken om dat te laten staan. Er is ook lekkere koffie en thee. Als we af gaan rekenen zegt de zweed dat we de nieuwe koffie nog even moeten proberen. Het is vandaag aangekomen en zo vers als het maar zijn kan. ‘And what do you think?’ Ik moet hem vertellen dat de koffie erg lekker is maar ik weinig verschil proeft met de koffie van 5 minuten geleden. Het is iets zoeter misschien meld ik hem nog. Hij kijkt me met gefronsde wenkbrouwen aan. Ik krijg het gevoel dat ik iets verkeerd heb gezegd. Naast mij komt een oudere engelsman staan.en hem wordt het zelfde gevraagd. Ondanks dat hij geen vergelijkings materiaal had van de vorige batch koffie is hij laaiend over de deze batch. ‘Oh yes, you can really taste the difference. It’s sweeter too’. De twee vinden elkaar in zijn oordeel en knikken zeer bevestigend naar elk ander. Ik lach in mezelf odat ik vergeten was wat hij vroeg. Hij wilde geen oordeel over de koffie. Hij wilde bevestiging en erkenning van zijn super goede nieuwe lading koffie. Na precies 8 weken aan het backpacken blijven mijn sociale backpack-talk skills nog zeer onder de maat.

Rond 9 uur lopen we naar de pier. We wachten geduldig. Hier vertrekken boten 2 kanten op. De meeste mensen willen met de stroom mee naar Nong Khai het dorpje waar we vandaag kwamen. De andere kant op is naar een dorpje 4 uur hier vandaan. Hier zijn veel minder mensen voor. Na dat iemand vraagt waar we heen willen blijkt dat die boot niet zal varen. We vragen het na bij het ticket office. Klopt. Misschien dat er morgen genoeg mensen zijn voor die boot, dan zal die vertrekken. We checken dus maar in bij een ande guesthouse. Een schitterend uitzicht over de rivier en een fijn plekje om te zitten. De volgende 4 uur lezen we ons in over Maleisie. We bestellen als lunch een omelet en spaghetti. Hier wachten we zeker een uur op.

De bedieningsmedewerker is uitermate vriendelijk en houdt van een grapje. Een opluchting omdat ze ook welleens zeer onvriendelijk en grumpy zijn. De luch smaakt goed. Goed bereid, kost even tijd.

Tegen 16 uut gaan we naar het viewpoint. We betalen 20 000 kip (2.40 euro) aan een zeer bezopen Laotiaan. ‘ Money for Beerlao’ grappen we tegen hem. Steunend op wat er ook maar in de buurt is lacht hij. Dan vertrekt zijn gezicht en hersteld zich ‘ no Beerlao, Laolao’. Dit is zelf gestookte sterke drank die we ook al eens geproeft hebben en de volgende keer vriendelijk af zullen slaan. Hij lacht weer en loopt terug naar zijn drinking buddies. Wij lopen de andere kant op. 20 minuutjes zei de man dus we beginnen fanatiek. Na 10 minuten klimen we met handen en voeten over rotsen en tussen de bomen over de modderige route naar boven, we prijzen onze bergschoenen. Bezweet komen we aan de top. Hier kan je tussen de 2 bergen links en rechts van het dop erg ver het land in kijken. Een uniek plaatje van dit mooie gebied met de rivier als levensader. Dalen is lastiger dan stijgen. Zeker voor de 2 fransen die we boven tegen kwamen en de hele tocht op slippers doen.

04-01

Nieuwe dag met nieuwe kansen op een boot te geraken. We cancellen de tocht de rivier omhoog en schrijven ons in voor stroom afwaarts. Hier zullen in iedergeval genoeg mensen voor zijn. 3 boten vol maarliefst. Ook hier wordt ons geduld beloond. We zitten ipv met 20 maar met 10 in een zeer comfortabele boot. Als we aan komen is het dringen bij de busjes die naar het station zullen rijden. Er is een goede aansluiting met Luang Prabang. We willen hier nog een nachtje blijven maar als het begint te regenen besluiten we naar het station te lopen. We liepen toch al die kant op en we denken dat we het wel halen aangezien de Laotianen niet van organisatie houden zal het ticket verkoop dus wel even duren. Tevens besparen we zo weer 20 000 kip.

Half 12 vetrekken we richting Luang Prabang. Na 5 minuten stoppen we alweer want er is een vrouw die nog even vis moet halen. Wij wachten en kijken wat er gebeurd. Op een houten kraampje op een bananenblad liggen 10 zeer dode vissen. De vrouw blieft er een stuk of 5 en die worden netjes in een plastic tasje gestoken. Ze loopt terug naar het busje en met haar aanwinst op haar schoot rijden we 22 man sterk 4 uur lang naar Luang Prabang.

Het is leuk om weer in een stad te zijn waar je de weg al een beetje kent.

05-01

Veel te vroeg wakker geworden vandaag, 06:30. De regen kletterd op de golfplaten. Nog maar even blijven liggen boekje lezen. Rond half 10 lijkt de regen wat minder te zijn. We lopen een eindje langs de rivier naar een plek waar ze croissants zouden hebben. We bestellen er 2 met chocola en een koffie en thee. Ze hebben veel overgenomen van de fransen alleen de verfijning en afwerking is niet hetzelfde. Het idee croissant is duidelijk. Namelijk veel laagjes, maar doen ze dit dan met een brooddeeg zonder boter. Niet hezelfde maar hij kun je ook eisen stellen aan een chocolade croissant als je in Laos bent. Het is een ware luxe. Het alternatief is rijst of gebarbecuede kippen voetjes.

We gaan vandaag een paar boodschappen scoren. Nieuw schriftje, naald en draad en batterijen. Het schrift vinden we in een timmer/spijker winkel en noemen we gewoon book. Hadden we kunnen raden. De batterijen heeft de buurman en kunnen we gewoon aanwijzen. Naald en draad heeft Marit voor 0.12 cent geregeld terwijl ik stond te kijken voor een nieuwe telefoon. Is niet erg duur een telefoon en gelukkig zijn ze eerlijk over de kwaliteit ervan. Dit is een kopie dus die doet het niet goed. Sloom internet enzo. Ik hou mijn eigen nog maar even.

Lunch is zoals het ook in Thailand was. Lekkere rijst met chillies optafel, heerlijk. Hierna gaat Marit bellen en ik dit verslag overtypen. Na 4 uur tikken meld ik me bij Marit voor het eten.

06-01

We houden dezelfde ontbijt plek aan. De koffie is er goed en 3x zo goedkoop als in de hoofdstraat. Ook hebben ze er volkorenbrood. Ze noemen het zelf whole weed. De spellings fouten zijn echt leuk in Azie. We hebben bordjes gezien met no smoking in the loom en andere R en L wisselingen.

We willen naar de andere kant van de Mekong. Een grote veerpont neemt ons mee. Hier zijn kleine dorpjes, de meeste zonder bestraatte wegen. Door de regen van de afgelopen dagen is het een groot modderbad. De hutjes zijn vooral van bamboe en lijken nergens op wat er aan de andere kant van de rivier staat. Ook hier weer veel bierkratten in de tuinen. We lopen door de rijst velden en door een oud rivier bed vermoeden we. De rust is prachtig. We komen nog wat kinderen tegen die van school komen en graag engels willen oefenen met ons. We maken ons rondje compleet door langs de oever terug te lopen. Hier verbouwen ze lente ui en verschillende soorten pak, als in pak soy, pak bong. Wat een verschil met de stad die 50 meter verder ligt. Hier geen grote franse verranda’s en stenen huizen. Wel heel erg vriendelijke mensen die terug lachen als je ze begroet. Een jongentje van 10 neemt ons mee terug naar de overkant. Hij moest nog wel even aan zijn vader vragen of het mocht want hij had niet verwacht dat we ja zouden zeggen tegen zijn vriendelijke boat?! vraag. Een erg instabiel bootje maar stoer dat hij het doet.

We hebben op verschillende plekken de Laos style gourmet gezien. Er wordt een pot in het midden van de tafel gezet met een hoed vormige metalen deksel erop. In de rand wordt boullion gegoten en op de bovenkant kun je bakken. We krijgen mixed meat. Kip, varken, rund, eend en een mandje met kool, broccoli een tomaat en een ei met wat mie. Er zit ook een bakje bij met saus. Helemaal leuk zelf koken en wat een mice en place voor de keuken hier. Het is weer de afwasser die het echte werk verricht hier. Morgen laatste dag Laos. Kijken of we nog wat ruimte/geld overhouden om souveniers te kopen.