Tot oud en nieuw

8 of 9 ofzo december. Ben de tel een beetje verloren.
Er loopt eigenlijk maar 1 weg over het eiland. We rijden deze af en komen bij het dorpje van Lonely Beach. Hier leffen ze rond etenstijd de gevangen vis van die dag op ijs naast de barbecue. Op de plek waar wij eten zijn dus 2 keukens. de een voor de rijst, curry en groenten enzo. Dan is er aan de straat een plek gemaakt met 2 barbecues. Daarnaast die vis op ijs en een wasbak. Daar staan 2 maar meestal 1 jongen alles vis open te snijden en gooit ze dan op de barbecue. We zien baracudo, snappers, makreel, bonita, baby tonijn en garnalen zo groot als kreeften. We kijken onze ogen uit. Binnen een uur gooit hij zeker 20 vissen op de grill. Wat een werk. Zou leuk zijn om zoiets in Nederland te doen.
Overdag hebben we in de supermarkt 2 tinnen koppen gekocht. Ook een klein flaconntje gin en wat tonic. Dit drinken we voor het slapen nog op het strand op.

9/10 Dec
We crossen het hele eiland door op onze Honda click 125. Bij de zand stranden zijn dorpjes. Sommige leuk andere lijken meer op Chersonisos. Daartussen is er aan de ene kant zee en aan de andere jungle. Als we langs de ferry doorrijden (dit is waar de toeristen niet door rijden) komen we veel ananas, palmbomen en rubberplantages tegen. Duurt even voor we weten dat het rubber is. Stadse mensen.
We hebben nu 55 km gereden om het eiland en zijn 5 km van ons huis vandaan. Enige probleem, waar is de weg? Volgens Maps.me is er een pad dat de loop zou verbinden. we gaan opzoen en vinden gaten met af en toe weg ertussen. Zeker een uitdaging voor onze motor! Een paar km hard werken begint het te schemeren en loopt de weg dood. Je kan er restanten zien van een brug maar we zullen moeten omkeren en het eiland weer over. de volledige 60 km.
De volgende dag rijden we ook op de motor en hebben een bakker gevonden. Ze hebben er volkoren brood met salami! We lunchen en drinken koffie op de straden en rijden naar wat vissers dorpjes. Ze hebben een leuke manier om vis vers te houden. Als je ze vangt gooi je ze terug in een groot net in de zee. Mensen bestellen iets en een man loopt met een was mand naar het goede net, kiest een lekker dikke vis en gooit em in zijn mandje. 20 minuten later ligt hij op je bord! Jammer dat nederlanders geen hele vissen willen eten want dit is de manier om het te doen.

11-12 dag 33
Vandaag verkassen we naar The Chillhouse. Dit zit op een pier en ziet er erg leuk uit. Mr. Chang is de gastheer en doet erg zijn best om het naar je zin te maken. We hebben besloten echt niets te doen vandaag en gaan dus naar het strand met een boek en een hoop zonnebrand. Lukt goed. Het is zelfs fijn om zo te chillen.
We eten vandaag geen vis maar rijst met iets. Al een tijdje niet gehad door de ontdekking van de bakker en de goede vis.

12-12
We proberen is een ander strand. Hier is het een stuk drukker en meer backpack toeristen, We denken erover naar een ander eiland te gaan, Koh Kood. Hier kan je goed snorkelen. We informeren hier over en na lang afwegen vinden we het te duur voor meer van hetzelfde. Ons strandje is heerlijk rustig en lekker dichtbij. We blijven nog 3 dagen en gaan dan naar Bangkok.
We worden die avond vermaakt door eerst 2 aanstellerige singer-songwriters maar daarna een Thai. Super grappig! Zn accent is zo dik dat Blackbird een ander nummer wordt. Ook heeft hij zelf wat nummer geschreven. Over why dont you order pad thai? Iedereen ligt dubbel.

14-15 dec
Omdat we niet meer naar Koh Kood gaan hebben we een andere activiteit bedacht. Kajakken. Als we er 1 gehuurd hebben en (te)fanatiek beginnen te roeien, naar een onbewoond eiland waar we willen snorkelen, realiseren we snel dat dit te ver is voor ons. Daarnaast begint Derk zich steeds meer te realiseren die hij niet zo gek is op zoveel open water. We varen langs de kust en rusten op een paar strandjes uit. Lekker om weer actief bezig te zijn. Het eiland leven is relax maar gaat daarom ook snel vervelen. We gaan nog 1 dag luieren voordat we ons weer in de heksenketel van Bangkok begeven.
Koh Chang was relax en wat we gehoopt hadden. Witte stranden met palmbomen. We gaan niet meer naar het zuiden omdat het er slecht weer is met overstromingen en omdat het ook meer stranden zijn. Alleen nog veel toeristiser. Jammer dat we niet gesnorkeld hebben maar er zijn meer plekken waar dat kan.

16-12 dag 38
We hebben een lange reis voor de boeg. De boot vertrekt om 13 uur en het is dan nog 6 uur met de bus naar Bangkok. We hebben geleerd om zoveel mogelijk met grote bussen te reizen. Vanwege veiligheid en vooral comfort. Het duurt iets langer maar is veel prettiger. Als we aankomen lopen we naar een hotel. Onze kamer is op de 4de verdieping en we hebben een mini balkon. Voor het eerst zien we echt de skyline van Bangkok. Erg indrukwekkend.

17-12
Toch een ander hostel opgezocht. Dichterbij de metro en betere sfeer. We vinden het beide super leuk om weer in Bangkok te zijn. Nu weet je hoe alles een beetje werkt, en het niet allemaal zo nieuw meer is, kan je makkelijker en meer genieten van de chaos.

18-12
We gaan vandaag opzoek naar een gitaar. Derk mist een instrument. Het liefst een klein gitaartje dat in de backpack past. Internet verteld dat je in chinatown moet wezen voor instrumentwinkels. Hier ontdekken we alweer een nieuw stuk van Bangkok. Een hele wijk als markt. 2 straten alleen maar schoenen en flippers. Dan een heel blok met niets anders dan horloges. Helaas geen instrumenten straat of blok. Gelukkig is er wel een winkel. Ze hebben een mooi maatje en voor een even kleine prijs. Het klinkt nog niet helemaal goed maar de snaren zijn ook verroest. 1800 bath lichter maar een gitaar rijker lopen we weer terug. In het hotel probeer is hem is goed. Ook zet ik er de nieuwe snaren op. Langzaam begin ik te beseffen dat het niet echt iets is.
Die avond gaan we naar de bios. Een nieuwe star wars. Niet echt een goede film maar we een gezellige avond.

19-12 dag 41
We moeten terug met de gitaar. Hopen dat we iets kunnen regelen. Het is 1.5 uur reizen voordat we er zijn. Gelukkig is de man redelijk en snapt hij mijn probleem. Hij zegt dat ik ook een professionele gitaar moet kopen. Hij laat een mooie Ibanez zien. Ik probeer hem uit te leggen dat ik niet zoveel wil uitgeven omdat we veel reizen en het welleens kapot zou kunnen gaan. Hij kan korting geven maar ik blijf het te duur vinden. Gelukkig neemt hij de gitaar weer terug voor het aankoop bedrag. Hij voert nog een zuchtend toneelstuk op over hoe belachelijk het allemaal is maar ik loopt met het bedrag weer naar buiten. Succes! Volgende straat zit ook een gitaar winkel. Zelfde prijs koop ik een prima gitaar. Hij is een stuk groter maar klinkt en voelt goed. Krijg er ook een tas, 3 plectrums en snaren bij. Helemaal in mijn nopjes loop ik de winkel uit. Wat een opluchting!
Het is onze laatste avond en Bangkok. Marit had bedacht om naar een sky bar te gaan. Rond een uur of 9 vinden we de ingang naar bar Cloud 47. De casual skybar van Bangkok. Geen smoking enzo dus.
Niet helemaal wetend wat we moeten verwachten gaan we de 47 verdiepingen omhoog met de lift. Wat een uitzicht! En wat is die stad groot. We bestellen allebei een cocktail want dat hoort hier en laten dit even bezinken. De sfeer is inderdaad casual en de prijzen niet absurd. Er speelt ook een bandje. We hebben het idee dat we op een filmset zijn terrecht gekomen en bestellen nog maar een cocktail.
We bespreken Thailand nog is en hebben zin in Laos. Nog 1 drankje en nemen dat met goed geluk de laatste metro naar huis. Unieke stad. Mooi en vriendelijk land. De eerste weken zitten erop. Morgen met de nachttrein naar Laos.

20+21-12-16
Voor we op de trein stappen hebben we nog wat tijd om op de grootste markt van Azie rond te lopen. We zijn er al eerder geweest maar komen nu met een doel. Ik wil T-shirts hebben. 4 is toch te weinig omdat het zo warm is en je zoveel zweet. Het kost moeite om ons in te houden met souveniers kopen. Met een bescheiden buit van 2 shirts gaan we naar de trein. Op het station drinken we een kopje koffie en kijken samen met iedereen op het station voetbal. Thailand vs. indonesie. 20 uur vertrekken we. Binnen 10 minuten is er een chagerijnige kerel de bedden aan het opmaken. We gaan naar de eet/drink wagon om een film te kijken. Daarna proberen we wat te slapen. Erg moeilijk met alle lichten aan recht onder de airco. 0630 worden we gewekt door een 15 minutes untill arrivel kreet van de chagerijn. Nu zijn we nog in Thailand en gaan met een adnere trein naar de grens met Laos. Dit gaat geduldig en zonder problemen. 0930 Rijden we naar Vientiane de hoofdstad van Laos.
Het eerste wat opvalt is dat het een stuk armer is. Overdag slapen we nog wat en dwalen een beetje rond in de stad. Tegen zonsondergang lopen we langs de rivier. Ook hier nightmarkets. Op de boulevard worden sport lessen gevolgd. Er staat een vrouw op het podium te schreeuwen. De opzwepende muziek staat kei hard en jong en oud doen mee. Ook overal hardlopers en verderop in het park wordt is het badminthon stukje. Bevestiging dat de fransen hier zijn geweest. Net als de brede boulevards, terrasjes en baguettes. We eten lekker die avond. Kip van de barbie loempias en groentjes.
De volgende dag lopen we nog wat rond in Vientiane. Niets aan deze stad laat blijken dat het de hoofdstad is. Het is rustig opstraat en voelt bijna dorps. We boeken een bus naar Vangvien voor de volgende dag en eten indisch. Fijn dat er zoveel variatie te krijgen is hier.

22-12
Op naar Vangvien! Dit is de plek waar backpackers komen om bezopen op een band de rivier af te gaan met als gevolg hiervan zich verzuipen en daardoor verdrinken. Gelukkig is de omgeving erg mooi en zullen we ons daarop richten.
Onderweg stopt de bus 1 keer en neemt Marit een broodje met kaas.
Als we aankomen zijn we meteen gecharmeerd. Prachtige bergen overal en lekker rustig. Prima hotel gevonden langs de rivier en erop uit om de stad te verkennen.
Zonsondergang genieten we aan de rivier met uitzicht over de bergen. Die avond wil Marit steak eten. Gelukkig, dat kan hier. Voor het eten merkt Marit op dat ze niet helemaal lekker is. De steak valt een beetje tegen maar is niet erg. Morgen misschien fietsen of motor huren.

Nacht 22-11
Dat broodje van die middag was niet helemaal oke. Marit moet 5 keer die nacht het bed uit om te kotsen. Warm, koud alles erop en eraan. Dit is niet leuk!

23-12
Vandaag uitzieken. Gelukkig is het een fijne kamer. De hele dag in bed liggen is niet leuk. Derk voelt zich ook niet helemaal 100% . Hopen dat het morgen beter is.
Volgende ochtend gaat het al beter. We gaan een motor huren en naar de cave 7 km verderop. Als we 150 meter de berg op moeten om de grot in te komen merken we dat we allebei nog zwak zijn.
De grot is mooi. Erg grote open ruimte met grote rotsen. we klimmen een rondje door de grot en rusten uit. Buiten is een Blue Lagoon. Grappig om de Aziaten water pret te zien hebben. De meeste kunnen niet zwemmen dus hebben een zwemvest aan met daaronder een lange broek, dan weer een zwembroek en een shirt met lange mouwen. Ze trekken dus maar aan als ze het water in gaan. Ze giechelen en schreeuwen als kleine kinderen als ze van de tak uit de boom het water in springen.
De volgende dag besluiten we om naar Luang Prahbang te gaan. Dit was vroeger de hoofdstad. 7 uur duurt de tocht. Erg mooi landschap. Grote bergen die erg groen zijn. Wordt ook veel eten verbouwd. Niet alleen rijst maar vooral ook sla. De reis is gemakkelijk door het uitzicht vol te houden. De Laotianen kunnen minder tegen bochten dan wij. Zodra ze instappen krijgen ze een plastic zakje en 5 minuten later spugen ze er al in.
Als we aankomen lopen we met een nederlands stel mee naar het centrum. Ze zijn al 1,5 jaar weg en leven op een zeer krap buget. Ze lijken ook wat verbitterd. We eten erg bijzonder in een restaurant. Gegrilde aubergine dip met stokbrood. Dit was niet lekker. De kip met mint en citroengras salade is beter maar niet zo in balans wat we juist zo waarderen in Azie tot nu toe. Daarnaast nog riverfish in beslag gefrituurd. Lekker pittig maar had ook tofu kunnen zijn. Valt wat tegen dus. We hadden juist de lokale gerechten gekozen. Misschien ergens anders nog is proberen.

24-12
We huren een fiets om de omgeving te verkennen. Na een paar km zijn de verharde weg af en klimmen we de berg op. Meer lopend dan fietsend vechten we tegen de hitte. Omdat we niet weten waar we naar toe aan het fietsen zijn en omdat we weinig water en geen eten hebben draaien we maar om en hobbellen de de berg weer af. We fietsen de rest van de dag rond in de stad en zien een pizzaria voor vanavond.
Pizza is erg lekker. Een goede kerstavond maaltijd. Het koelt ook goed af s avonds en als we naar huis fietsen voelen we ons helemaal lekker door een lange broek, schone kleren (ook de was gedaan) lekker eten en niet bezweet naar huis gaan. Waardevol momentje deze reis.

25-12-16
Het is kerst. s Ochtends is het hier mistig en redelijk koud. ongeveer 18 graden. Marit begint de dag met Jingle bell rock voordat we de fietsen terug brengen. We willen vandaag naar de watervallen op de motor. We kopen wholegrain stokbrood en huren een motor. Rond 10 uur rijden we de stad uit. Man wat is het koud! 30 km verderop ligt het park met de watervallen. Het is ook een bear rescue center. Bij de onderste laag/verdieping van de waterval eten we ons ontbijt en concluderen dat veel toeristen, zowel westerlingen als aziaten, ontzettend bezig zijn met zichzelf en de omgeving op de foto krijgen dat ze niet eens meer kijken waar ze zijn. Ze komen aanlopen met een selfiestick al in de aanslag. Doen een pose alsof ze het leuk vinden met hun rug naar de atractie toe en lopen dan grumpy door zonder om te draaien. We zien ook een soulbrother van Ernst op een bankje liggen slapen. Die krijgt met zijn ogen dicht meer mee van de omgeving dan de rest!
De watervallen zijn prachtig, Erg breed en zeer turquoise (Derk leert deze kleur hier). We lopen wat rond en zien een paar gasten stilstaan en omhoog kijken. een spin van zeker 15 cm houdt de wacht over het pad. Het web is zo sterk dat je aan een loshangend stukje zijde kan trekken om even te voelen. We klimmen naar de top van de waterval om vanuit daar een wandeling door het bos te maken. Op momenten lijkt het net Frankrijk. De geur van de zon op het zand, de bomen en platen doet ons denken aan wadelen in de bergen. We houden even pauze bij een stroompje waar een man vlinders aan het vangen is. Het eind doel is een cave met een spring ernaast. We krijgen een zaklampje en staan voor de ingang. Het lijkt wel een mijn tunnel. We durfen niet zo goed naar binnen omdat er geen licht is en een beest dat onbekende geluiden maakt. We gaan zo n 100 meter de tunnel in voordat we het wel welletjes vinden. We zijn hier teslotte voor ons plezier. We zitten nog even bij de spring en kijken naar schreeuwerige australianen die over een omgevallen boom over de spring lopen. Als ze vallen, en dat doen ze allemaal, roept de gids Okay.... 1 beerlao en komt er een klein mannetje snel een koude pint brengen. Goede verkoop en prima vermaak.
Onderweg naar huis stoppen we veel. Vooral op aandringen van Marit om kalfjes, kuikentjes en een olifant te bekijken. We maken ook wat foto s van de super strakke sla bedden die de boeren hier verzorgen. Zou dit ook een invloed van de fransen zijn? Het is in iedergeval erg groen en mooi om te zien.

26-12
Vandaag gaan we ons rustig aan voorbereiden op de volgende halte: Nong Kwaih. We moeten hiervoor een busje regelen en genoeg geld omdat ze in het dorpje niets schijnen te hebben. Om 21 uur zou de elektrisiteit er zelfs af gaan. We maken een wandeling door het minder toeristische stuk van Luang Prabang. Hier zien we een schooltje waar in het gebouw de kindern leren en uitkijken op het schoolplein. Hier zijn 50 kids aan het schreeuwen en spelen. Het wordt de leerlingen niet makkelijk gemaakt om op te letten met al die afleiding. Zeker als er een grote toerist met een petje de paal inklimt om te helpen het net op te hangen zodat ze kunnen volleyballen. Ze zeggen netjes thank you en lachen en gillen.
Het is rustig in Laos. Zeker als er niet zoveel toeristen in de buurt zijn.
Eerder deze week hebben we een steegje gezien waar rechts gekookt werd en links gegeten. Zag er erg leuk uit. Hier gaan we eten vanavond. Je krijgt een bowl en neemt groente en noodles of rijst van het buffet en het vlees of de vis wordt dan nog even op de grill gegooit om weer warm te worden. Het blijkt veel moeilijker dan het zich voordoet. We lopen een kwartier met ons schaaltje in onze handen naar een tafel te zoeken. Je hebt blijkbaar een kleur gekregen en dan mag je maar aan een beperkt aantal tafels zitten. We worden helemaal achteraan buiten de drukte neergezet. Het eten valt tegen. We gingen vooral voor de gezellige buzz en vallen nu buiten de boot. Helaas pindakaas. Er komt een gast bij ons aantafel met de zelfde verloren blink in zijn ogen. Can I please sit here? You have a pink bowl as well.... Prima kom erbij. Hij heeft Daniel en komt uit Australie. Hij is voor het eerst alleen met kerst en nog herstellende van een koudje. We praten leuk en informeren naar werken in Australie. Je moet in Darwin wezen is zijn advies. We onthouden het.

27-12
We kopen bij de mini market een reisziekte pil omdat we met de mini van gaan. Deze rijden altijd erg hard en lomp door de bergen. De reis duurt 5 uur en wij allebei hebben op een gegeven moment heel veel moeite onze ogen open te houden. Heeft iets te maken met die pillen denken we. We zitten slecht en het duurt lang. Als we aankomen vinden we snel een guesthouse. De goedkoopste tot nu toe, 6 euro. Aan de rivier met mooi uitzicht. We eten wat maar voelen ons allebei niet goed door die pillen van vandaag. Om half 10 liggen we op bed en slapen tot 9 uur door. Heftig spul. Beter niet meer nemen. Ze verkochten er ook valium en oxzasepam. Dit herkend Marit van haar werk bij 4 your care. Kom je niet makkelijk vanaf en verkopen ze zeker niet zo naast de kauwgum in de supermarkt zoals hier.

28-12
We willen een wandeling maken vandaag door de mooie natuur hier. Hebben geinformeerd naar trekking maar is toch niet echt ietes voor ons. Here you see local life and eat Lao food. Local life? Mensen die spullen voor toeristen maken. Jij staat er dan beetje aapje te kijken.
Als we een weggetje gevonden hebben komen we eerst door grote rijst velden met veel waterbuffels. Later gaan we door de begroeiing en zijn we helemaal in ons element. We eten onze lunch en plukken een citrus vrucht van de boom. Na een paar km komen we bij een huisje waar we vermoeden dat de georganiseerde tours stoppen om te eten. Zie je wel dat je geen dure tours hoeft te boeken om wat van de omgeving te zien.
Die avond eten we lekkere curry bij een Indian. Al 2 keer Indisch gegeten in Laos beide erg lekker. Zeer geslaagde dag vandaag.

29-12
Omdat wandelen zo goed bevallen is gisteren gaan we vandaag weer. Rustig opstaan en ontbijten want voor 12 uur is het nog koud. We nemen het pad langs de rivier. Zeer stoffig, zeker als er een auto voorbij rijdt. Eerste pauze is om naar een kudde waterbuffels te kijken. Ook hier zit weer een kalfje bij. Overal waar we komen zijn kleine kuikens, puppies, kalfjes en kittens. Ze grazen en badderen wat in een plasje dat helemaal rood gekleurd is door het stoffige zand.
De stop erna is in een klein dorpje. We zitten nog niet voor er al 3 kinderen voor onze neus staan. Ze zijn ongeveer 3 jaar oud. Hoewel ze al rijst etent aankomen kijken ze onze boterham bijna onze hand uit. Ze wijzen ook steeds naar hij handpalm. 5 minuten later komen er nog 3 meisjes aangelopen. Iets ouder zijn ze. 6 of 7 en willen graag op de foto. Hebben helemaal geen omkijken naar ons eten en willen ook niets in hun handpalm. 3 Aziatische fotomodellen voor de camera. Hierna lopen we nog een stuk verder voor we ons omdraaien om terug te gaan. Door de heuvels en hitte is het best pittig maar een mooie wandeling weer.

30-12
we gaan lekker niets doen vandaag. Marit voelt zich niet helemaal lekker dus wil s middags nog even gaan slapen. helaas zijn de mensen bij die guesthouse niet erg met hun gasten bezig. Zo staat vanaf 13 tot 17 de muziek kei hard. Er genieten zeker 3 mensen hiervan en die drinken er bier bij. We hoorde gisteren onze buren een gesprek voeren over hoe veel gelukkiger mensen hier zijn dan in de westerse wereld. Naar onze mening een verkeerde conclussie. Er wordt veel vroeg op de dag gedronken. Wij zien dit niet als iets want gelukkige mensen doen. Wij vinden ook dat vrijheid geluk bevorderd. De vrijheid om kritiek te hebben op bijvoorbeeld de koning of overheid of om op vakatie te kunnen of om te kunnen kiezen waar je wil wonen/werken. Al deze dingen zien we hier nauwelijks. het leven is simpeler en dat wordt vaak gezien als beter.
We gaan opzoek naar koffie en een plek om te eten vanavond. Het wordt een restaurantje aan de andere kant van de rivier waar ze spaghetti hebben en kip met friet. hm...

31-12
Oudejaarsdag vandaag. We gaan met de boot naar Mung Ngoi. Er wordt een boot helemaal tot de laatste cm vol geladen met mensen en bagage. Er blijven 4 geduldige mensen achter. 2 duitsers en wij. Ons geduld wordt beloont want een andere boot met autostoelen als zitjes, ipv houten bandjes met je knieen in je nek, zal ons naar de bestemming brengen. 2 of 3 uur tegen de stroom in. Niet slecht. Onderweg worden er nog 3 mensen op gepikt en genieten we van de rust en schoonheid van de rivier en de bergen eromheen. Als we stoppen omdat de kapitein benzine nodig heeft realiseren we dat we er al zijn. Niemand laat ons dit merken en na enige twijfel zal het wel goed zijn. We stappen dus maar uit. Een zweed die hier al 6 jaar woont wacht ons op. Hij heeft ook al 4 kinderen. 1 jongen, die is niet van hem, en 3 meisjes waarvan hij wel de originele vader is. Ook heeft hij een guesthouse en een restaurant. Een simpel hutje met uitzicht over de rivier. Dikke prima. Hij verteld wat over zichzekd ibderweg en wij zijn verbaasd dat er wel wi-fi is en ook gewoon stroom.
We gaan bij zijn restaurant eten vanavond want zijn vrouw zegt dat ze zelf de beste pizza ter wereld maken. Zelfs italianen hebben gezegd dat het echt een goede pizza was. Als ik als dreigement zeg dat ik ook pizza gemaakt heb en er wel iets vanaf weet, is ze niet onder de indruk. We moeten lang wachten maar vinden dit niet zo erg. We bespreken de dingen die dit aankomende jaar zouden kunnen gebeuren. Wie heeft er potentie om te trouwen of zwanger te raken. Marloes komt boven aan de lijst voor beide. Verder zou dit mnisschien wel het jaar kunnen worden dat Justus het ouderlijk huis verlaat. Dat zou ook iets zijn. Daar is de pizza dan. Ziet er goed uit. Smaak is ook redelijk alleen nogal deegerig. Dit komt omdat hij gebakken wordt op een plaatje in een normale oven. Toch knap gedaan. We worden bediend door een jongen die ziet dat ze het niet aankunnen om alles zelf te doen. De zweed en zijn vrouw doen de keuken, de bediening, borstvoeding en het opvoeden allemaal tegelijk en door elkaar heen. Ik overweeg om me als hulp aan te bieden voor morgen. Als ik terug kom van de wc en even de keuken en de rest van het huis heb gezien moet ik concluderen dat ik hier niets kan bieden. Het is er zo smerig en zo onhygienisch en ongeorganiseerd. Na het eten lopen we nog een rondje door het dorp. We besluiten een cocktail te pakken om toch het oud en nieuw idee een beetje te krijgen. Op straat zitten een aantal mensen samen te eten en zich te bezatten. Dit gaat in alle gevallen samen met een grote stereo en vooral het krijzen (het is niet anders te noemen) in een microfoon. Niet vaak heb je zoiets vals/lelijks horen komen uit een speaker en met zo weinig schaamte. Het werkt nogal op je lachspieren.
Onze bartender is een vrolijke jongen die mij meteen achter de bar uitnodigt om een negroni te maken. Hij weet niet wat het is en ik wil hem dat graag laten zien. 12 uur gaan we niet halen maar de rest van het dorp is ook al gaan slapen.